woensdag 6 augustus 2014

tussen dromen en werkelijkheid

Het moet nu ongeveer een dik jaar geleden zijn. Ergens in mei 2013 zaten Sigrid (mijn lieve vrouw) en ik op een mooie lentedag na te denken over onze toekomstplannen. Dat klinkt allemaal heel erg groots, maar het hoort bij ons tot een regelmatig wederkerend fenomeen. Meestal in volle afwerking/realisatie van een vorige droom denken we dan na en dromen we van nieuwe projecten. Ons gezamenlijk moto is dan ook: dromen zijn de motor van het leven.

Het gesprek moet ergens tussen een hoop aarde en naast een gigantische put plaatsgevonden hebben, waar zich ondertussen ons terras bevindt, en zo op het moment dat Sigrid zich aan het beraden was om ons in te schrijven voor de VELT eco-tuindagen.

In een moment van onvoorzichtigheid moet ik me hebben laten ontglippen dat ik maar al te graag zou beginnen aan het houden van bijtjes,  als ik ooit wat tijd zou hebben. We hebben een mooie tuin, met eigen groentjes, kippetjes die voor eitjes zorgen, en daar horen misschien nog wel bijtjes bij. Sigrid was meteen gewonnen voor het idee van de bijtjes. Zoals in het verleden al vaker gebleken is: als de ene het idee van de ander meteen super vindt, is de stap tussen droom en werkelijkheid vaak maar erg klein.

En zo geschiedde. 4 juni 2013 stuurde ik mijn eerste mail naar een voorzitter van de plaatselijke imkersgilde ISABO vzw (Imkersgilde Sint Ambrosius Baal en Omstreken - what's in a name?):"ik zou graag starten met het houden van bijen, maar wil hiervoor uiteraard eerst een degelijke cursus volgen. Organiseren jullie in de loop van komende maanden ergens een imkercursus voor beginners?"

Na een zeer snel antwoord was het duidelijk: ik zou in het najaar starten aan een imkerscursus! Eentje die tot eind mei zou duren.  In de loop van augustus heb ik me bij een gezellige pint bij onze vrienden Steven en Bes mijn plannen laten ontglippen, en plotsklaps had ik een partner in crime. Steven zou samen met mij een poging ondernemen om imker te worden.

Sigrid sprak meteen van een Imkerscollectief (hoewel Steven en ik ons nog steeds geen imkers durven noemen) En Sigrid zou Sigrid niet zijn om na te denken over een passende naam en logo. Bijzonder imkerscollectief was geboren :-)



Vele gezellige vrijdagen later, waar trappist of geuze een waardige bontgenoot bleken te zijn, zijn we zo ver... mijn eigen kastje met zo'n 50 000 bijen (nee ik heb ze niet geteld) staat vanachter in mijn tuin! Een moment van onzekerheid overvalt me... wat moet ik hier nu mee?

Nee ik ben nog geen imker, dat staat vast, maar ik ben wel erg benieuwd of ik er eentje kan worden...

2 opmerkingen:

  1. Ik lees trouwens net dat een bij wel vier vleugels heeft. Alleen zijn ze met haakjes aan elkaar verbonden als één draagvlak. Ik zie op foto's in rust nooit vier vleugels. Zou je mij dat kunnen uitleggen?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zie nu dat mijn eerste reactie niet geplaatst was. Het ging erover dat ik vind dat je een mooie website hebt. Ook vind ik het logo mooi, ik dacht alleen dat een bij geen vier vleugels heeft, dat stond daarin. A.s. zaterdag is voor mij de eerste cursus les. Ik heb er veel zin in, ik ben nu veel aan het lezen op blog, ook die van jou. Ik heb ook een blog, die gaat over de natuur. Ook zullen daar imkerverhalen op komen. Mijn website is: www.mathijsherremans.nl

    BeantwoordenVerwijderen